Erbo-de-taurèu(-dóu-roumanin)
Phelipanche rosmarina
Orobanchaceae
Nom en français : Orobanche du romarin.
Descripcioun :Aquesto erbo-de-taurèu dóu gènre Phelipanche trachis dins li garrigo "duberto" (emé gaire d'aubre) ounte ié parasito lou roumanin. A la primo flouris i pèd de roumain o pas trop liuen. Se recounèie à soun estigmate jaune clar, si petalo bluio à vióuleto un pau raiado emé uno gorjo blanco.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 5 à 20 cm
Fueio : ges
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Phelipanche
Famiho : Orobanchaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Bluio
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 8 à 10 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 600 m
Aparado : Noun
Abriéu à jun
Liò : Garrigo
- Roucaio
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano-Ouèst
Ref. sc. : Phelipanche rosmarina (Beck) Banfi, Galasso & Soldano, 2005
(= Orobanche purpurea Jacq, 1762 )
Jounc-de-froumage
Juncus effusus
Juncaceae
Autre noum : Jounc-de-toumo.
Noms en français : Jonc diffus, Jonc épars.
Descripcioun :Aquéu grand jounc trachis dins li palun, li mueio e li prado umido. Se recounèis majamen que li cambo, pleno, se roumpon eisa au contro dóu jouncas, Juncus inflexus. L'enflourejado es en ventau e li guèno di fueio soun bruno.
Usanço :Coume soun noum lou dis, aquéu jounc servié à passa tèms à estourri li froumage (TdF). Se fasié de clado emé li tijo mounte èron pausa li caiat.
Port : Grando erbo
Taio : 40 à 120 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Juncus
Famiho : Juncaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : 6
Ø (o loungour) flour : 2 à 3 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1700 m
Aparado : Noun
Jun à avoust
Liò : Palun
- Mueio
- Prado umido
- Lono
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Cousmoupoulito
Ref. sc. : Juncus effusus L., 1753